Nawoord bij de laatste editie Het   nawoord   als   overpeinzing   van   het   voorafgaande.   Lang   dachten we dat illustraties een aanvulling op de tekst zouden zijn. Maar hier wil   ik   het   tegendeel   laten   zien.   Met   het   woord   als   commentaar.   Na het woord komt het beeld en dan geluid. Liever draai ik de volgorde om.   In   ieder   geval   geen   hiërarchie   bij   zintuigen.   Blinde   mensen beleven geur en geluid anders. Dan zien dove mensen misschien ook meer. Ik probeer me dat voor te stellen. Wat ik het liefst doe: in de as roeren en uit het venster staren, het  maakt niet uit, als er maar tijd voor is. Traag   schuiven   mijn   vingers   over   de   toetsen.   Ik   heb   een   accordeon aangeschaft.   De   vingervlugheid   is   er   door   het   jarenlange   illustreren wel uitgetekend. Maar het is het proberen waard.